آموزش پزشکی مبتنی بر شواهد و مهارت ارایه و کیفیت گزارش صبحگاهی دانشجویان پزشکی (یک مطالعه اقدام پژوهی)

زمینه و هدف: گزارش صبحگاهی از جمله روش های رایج، مفید و ارزشمند آموزش بالینی در سطح دنیا محسوب می شود. این روش هنگامی که بر مبنای پزشکی مبتنی بر شواهد (‏evidence-based medicine‏ یا ‏ebm‏) ‏اجرا گردد، نقش مؤثرتری در یادگیری دانشجویان پزشکی ایفا می نماید. مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر آموزش ebm بر مهارت ارایه و کیفیت گزارش صبحگاهی از دیدگاه دانشجویان پزشکی انجام شد. روش کار: این مطالعه به صورت تحقیق در عملیات بود و 80 نفر به روش نمونه گیری آسان، از بین کارورزان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شاهرود انتخاب شدند و در کارگاه سه روزه آشنایی با ebm با تأکید بر چگونگی ارایه گزارش صبحگاهی شرکت نمودند. ابزار جمع آوری داده ها، پرسش نامه پژوهشگر ساخته ای بود که اعتبار آن با نظر متخصصان و پایایی آن با محاسبه ضریب cronbach¢s alpha مورد تأیید قرار گرفت. پرسش نامه قبل از شروع و بعد از اجرای پژوهش در اختیار دانشجویان قرار داده شد و نتایج دو مرحله با هم مقایسه گردید. داده ها با استفاده از آزمون های 2c و t در نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: از 80 کارورز شرکت کننده در طرح، 22 نفر (‏5/27 درصد) مذکر و بقیه مؤنث بودند. میانگین دوره کارورزی گذرانده شده توسط کارورزان 5/6 ± 5/10 ماه (با دامنه 3-16 ماه) بود. میانگین امتیاز کیفیت گزارش صبحگاهی به طور معنی داری از 6/25 ± 3/90 در شروع مطالعه به 3/30 ± 8/132 افزایش یافت (001/0 = p). تغییرات معنی داری در امکانات اینترنت پرسرعت، امکانات رایانه ای و به روز شدن منابع علمی جدید و در دسترس، میانگین تعداد کارورزان شرکت کننده در جلسه، میانگین حضور تعداد آنکال های شب قبل، شرکت منظم استادان، شرکت منظم کارورزان، شرکت منظم و به موقع گرداننده بحث، میزان شرکت فعال کارورزان در بحث، نقش مؤثر استادان حاضر در جلسه، چگونگی انتخاب بیماران، چگونگی بحث در خصوص قسمت های مختلف بیمار، پیگیری بیماران معرفی شده قبلی و نقش مثبت مدیران گروه ها قبل و بعد از آموزش ebm مشاهده شد. نتیجه گیری: برگزاری گزارش های صبحگاهی بر اساس ebm در دوره کارورزی در این دانشگاه، در حد مطلوبی بود و می تواند به شکل مؤثری منجر به ارتقای کیفیت آموزش، حضور منظم و مفیدتر استادان به ویژه متخصصان آنکال، شرکت فعال تر دانشجویان در بحث های گروهی و در نتیجه، ارتقای آموزش مراقبت ها و به روزتر شدن اطلاعات استادان بالینی گردد، اما به دلیل شناخت ناکافی دانشجویان و برخی از استادان از روش استفاده از ebm، تشکیل کلاس های آموزشی در این خصوص برای استادان و دانشجویان ضروری به نظر می رسد.